Σάββατο 15 Μαρτίου 2008

Στροφή στη Δίαιτα!


Πέρασα πολλές μέρες κατάθλιψης! Ένιωθα για πολλές μέρες πεσμένη! Την αυτοπεποίθησή μου στα τάρταρα και η ζωή μου να κυλά απλά για να περνά ο χρόνος! Επιτέλους αισθάνομαι να ξυπνάω! Αισθάνομαι να παίρνω και πάλι τα πάνω μου και να ξαναγίνομαι η παλιά Κιάρα!
Στη δουλειά ανεβαίνουν τα ποσοστά ,αυτό είναι κάτι που με χαροποιεί και μου δίνει κίνητρο να συνεχίζω! Το θέμα όμως είναι πώς απο τη στιγμή που ανέβηκαν τα νούμερα στη δουλειά , ανέβηκαν και τα νούμερα στη ζυγαριά!! Τραγικό λάθος!!!
Πάει!! Έγινα ένα στρουμπουλό κατσίκι ! Ήντα θα κάνω? Τα έβλεπα εγώ αλλά ζήταγα πίστωση απο τη ζυγαριά! Της έλεγα γράψε εσύ ,δε πειράζει κάποια στιγμή θα τα βγάλω εγώ! Έλα όμως που τόλμησα να πάω για ψώνια και πλέον δε μπαίνω στο νούμερο που έμπαινα αλλά στο μεγαλύτερο (σιγά μη σας πω το νούμερο)!
Τέλος λοιπόν το πήρα απόφαση ,μια φορά είναι τα νιάτα μου, σωστός??
Άμα τη βγάλω σα μπακατέλα, τι θα απογίνω? αντίο ρουχαλάκια , γκομενάκια και τα τοιάυτα! prevent λοιπόν και πάλι prevent! θα πίνω και το ροφηματάκι μου στη δουλειά αντί να τρωω τη πίτσα του Γρηγόρη και τα λοιπά πατατάκια!!
Ελπίζω βέβαια να χω την ίδια άποψη και μετά απο ένα μήνα αλλά εις το επανειδήν!!

7 σχόλια:

Θυμήσου πως με λένε… είπε...

...καλή αρχή και υπομονή!

fevis είπε...

Καλημέρα!! Η δίαιτα, όπως και όλα τα υπόλοιπα πράγματα στην ζωή δεν θέλει κόπο, θέλει τρόπο... Όπως μικρές "λιχουδιές" χωρίς πολλές θερμίδες που σου αλλάζουν την διάθεση και σπάνε την μονοτονία.. Ένα fruit & Fiber bar της Kellogg's ας πούμε που και που, ή δυό φέτες ανανά σε φυσικό χυμό, ή δύο μπισκοτάκια digestive light... Και κυρίως θέλει όραμα... Να σκεφτόμαστε τους εαυτούς μας λίγους μήνες μετά, με τα ρούχα που θέλουμε, και την αυτοπεποίθηση και το κέφι μας στα ύψη... Οπότε, υπομονή, επιμονή και ηθικό ακμαίο!!!!

island είπε...

Καλή αρχή.Για να σου ανέβει κι άλλο η διάθεση φρόντισε να συνδιάσειςτην δίαιτα και με λίγη γυμναστική.Εγκυημένα αποτελέσματα

Καλησπέρα

Aντώνης είπε...

Με το καλό, γλυκούλα μου! Μου΄χεις τάξει κι ένα φαϊ βέβαια το ποιό πλέον διαπιστώνω ότι και συστηματικά αποφεύγεις μα τί να κάνουμε, μπρος στα κάλλη...

themis είπε...

Καλή μου Κιάρα!Να ξερες πόσο σε νιώθω!Χι χι.Τα πιροσκί ναυαγούν τελικά?

Kiara είπε...

@themis
e kala paidi mou!
de tha kanw kai mai zwi diaita!mia paraspondia epitrepete!!
kane esu ta piroski kai mexri tote mporei kai na xw xasei kana 20 kilo

Ανώνυμος είπε...

Αυτός ο γρηγόρης καταστρέφει.
Έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου να μην ξαναπατήσω στον Γρηγόρη όταν πάω στην Αθήνα την επόμενη φορά.