Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2010

Μου τη δίνει να με στήνουν!



Είμαι σε κατάσταση τρέλλας...θέλω τώρα μια μανικιουρίστρα να μου φτιαξει τα νύχια!!
Δε ξαναφωνάζω στο σπίτι καμία ..δε θα ξαναασχοληθώ με τέτοιου είδους επαγγελματίες!

Τετάρτη πρωί στο εργαστήριο και μπαίνει μέσα μια κομσή κυρία..θα μου δώσετε τις απαντήσεις μου ?Όχι τις λέω εγώ αν δε μου πείτε που κάνετε το γαλλικό σας..α μου είπε είναι μια κοπελίτσα που έρχεται στο σπίτι.Έχω τρέλλα μου λέει με τα νύχια, καλύτερα να μην έχω να φάω παρά να μη φτιάξω το νύχι ... έ λέω και γω αν είναι να μη τρώει για να φτιάξει τα νύχια της, ας τη φωνάξω και γώ μπας και γλιτώσω τον διαιτολόγο.Παίρνω το τηλ της και απευθείας κλείνω ραντεβού για σήμερα στις 3! Μανικιούρ πεντικιούρ τις λέω! οκ μου λέει..στο μεταξύ μιλάμε και ενα εικοσάλεπτο για να καταλάβει τη διεύθυνση μου και το κλείνουμε.


Το γράφω στο καρνέ μου και στο ψυχισμό μου και αναμένω για λίγη χαλάρωση!
Πάω στο σπιτικό μου με γρήγορους ρυθμους ,αναβάλω το γυμναστήριο και τσουπ πάει 3:00!'Ετοιμη!Με τα αρωματικά μου τα καφεδάκια σε αναμονή και περιμένω..περιμένω..περιμένω...
ωσπου πέρασε 30' παίρνω τηλ μπας και χάθηκε! Ποιά είσαι μου λέει ,δε σε θυμάμαι...
παθαίνω εγώ...

Μόλις με θυμήθηκε μου λέει ααααααααα έπαθε εγκεφαλικό ο μπαμπας μου χτες το βραδυ και κανουμε διαδικασίες να μπεί μέσα....
και λέω τώρα εγώ...χτες το παθε σήμερα θα τον πάτε??????
και επίσης γιατι δεν ενημερώνεις καλή μου κυρία που μακάρι να ναι και ψέματα και απλα να βαριόσουν αλλα εγω τώρα που περιμένω??????εγω που κοιτάζω τα νυχάκια μου και φυσικά τελευταία ώρα που να βρω άλλο ραντεβού?

έμεινα μπουκάλα λοιπον...Καλιά να πηγαίνω σε στούντιο παρά ανώνυμα ραντεβού

Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2010

1 χρόνος





Να μαστε πάλι....ένας χρόνος πέρασε απο τη τελευταία φορά που έτρεχα πανικόβλητη και ανέβασα το τελευταίο blog με βιαστηκές περιγραφές του σπιτιου που ετοίμαζα.Τώρα λοιπόν το σπίτι ετοιμάστηκε..εχει πάρει χρώμα και ζωή απο τις ζωές μας,τις γκρινιες μας ,τους τσακωμους ,τις χαρές και τα γέλια μας.Το χρόνο αυτον που πέρασε είπα και το μεγάλο ναι "ας το πούμε" στον κιαρίκο μου και με δόξα και τιμή λοιπόν είμαστε εδω...περνάμε τη ζωή η μας περνάει η ζωη...αυτό ακόμα το ψαχνω!


Ένα άλλο καλό που μου συνέβει ήταν οτι τρούπωξα κατα μια έννοια στο δημόσιο που τόσο επιθυμουσα!Το κατα μια έννοια το λέω γιατι είμαι με συμβαση οπότε ξερω οτι σε ενα χρονο απο σημερα θα είμαι πάλι στην αναζήτηση δουλειάς αναπολώντας της μέρες στο δημόσιο που τόσο πολυ χαίρομαι! Δεν υπάρχει αυτο το πράγμα...ζητώ να με μονιμοποιήσουν...είναι τέλεια!Χωρίς αγχος,χωρις φωνές με απίστευτο ωράριο 7-1:30 και κυρίως κάνω κατι που μου αρέσει!Είμαι σε νοσοκομείο και δουλεύω σε ενα εργαστηριο ως τεχνολόγος! Αν διαβάζει αυτη τη στιγμή ο θεός πέστε του και σεις κάτι για τη μονιμοποίησή μου!


Το μειον της υπόθεσης ειναι οτι τα ψώνια λιγόστευσαν και τη θέση τους έχουν πάρει τα απαραίτητα του σπιτιού συν τις αλλαγές στη διακόσμηση! Μια τσαντούλα έκανε την εκπληξη στη ντουλάπα μου και μου ανέβασε λίγο το ηθικον...δε ξεχνω να τη χαϊδεύω ,να τη μυρίζω και να την αγαπώ!Μια louis vuitton neverfull! και θέλω τόσο πολύ αλλη μία...καντε κατι να φύγει η οικονομική κρίση και να την αγοράσω χωρίς τύψεις και άγχος οτι τον επόμενο χρόνο θα πρέπει να τρώω τα λουριά της για να χορτάσω!
'Ωρα για προσευχή...