Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2007

EL GRECO

Κυριακή χτες. Βαρετή μέρα λόγω εθνικών εορτών και τέτοια ,οπότε τι θα γέμιζε αυτή την ανιαρή και καταθλιπτική Κυριακή που ήρθε να μας το υπενθυμίσει και η αλλαγή της ώρας?

EL GRECO!

Πάω στο village, γιατί μπορεί να λένε τα χίλια μύρια για το village αλλά εγώ θα τη πω την αμαρτία μου, μ’ αρέσει το village!Μ’ αρέσουν τα αναπαυτικά καθίσματα ,η άνεση , ο ήχος ,τα λατρεμένα μυρωδάτα και άκρως παχυντικά ποπ κόρν .

Παίρνω πάλι τον καλό μου, βάζω τα τζινάκια μου και τα φλάτ τα παπουτσάκια μου , το κόκκινο γυαλί (διότι και το σινεμά θέλει το στυλάκι του) και κατευθείαν villagaki .

2 εισιτήρια σε πλαϊνές θέσεις παρακαλώ ! οκ!

Παίρνω και το ποπ κορνάκι μου όπως σας προανέφερα και μπαίνω στην αίθουσα.

Δομήνικος Θεοτοκόπουλος προερχόμενος από το Ηράκλειο της Κρήτης, που βρίσκετε στη κατοχή των Ενετών ,νέος ζωγράφος στα πρώτα του σχετικά βήματα γνωρίζει τη Ματσούκα ,γνωστή λυσσάρα τoν παρασέρνει στη Βενετία .Εκεί γνωρίζει έναν Ισπανό ιερέα το ντε Γκεβάρα όπου τον προσκαλεί στην Ισπανία να ανοίξει τους ορίζοντες του.

Αρχικά φίλοι , αργότερα εχθροί. Ένα πορτρέτο του Ντε Γκεβάρα είναι η αφορμή για να γίνει πόλεμος μεταξύ τους.

Νικητής φυσικά βγαίνει ο Δομήνικος.

Ξέχασα να σας πω ότι η Ματσούκα προκειμένου να παντρευτεί αυτόν που ήθελε ο πατέρας της, αποφασίζει να γίνει καλόγρια και έτσι προύτς και ο Δομήνικος..

Παρόλα αυτά μπορώ να πω ‘άξια ‘ κυρά Ματσούκα μου , άξια! Με εξέπληξες μπορώ να πω. Μόνο βρε κόρη μου φτιάξε λίγο τη προφορά σου τι ήταν αυτό το τρικαλιώτικο αγγλικό?

Για να συνοψίσουμε λοιπόν θα σας τη πρότεινα τη ταινιούλα, να πάτε να τη δείτε .Αξίζουν τα σκηνικά ,τα κουστούμια και φυσικά η βιογραφία του Ελληνάρα.

Σάββατο 27 Οκτωβρίου 2007

ΦΙΛΟΥΜΕΝΑ ΜΑΡΤΟΥΡΑΝΟ





Πάμε θέατρο????? Ναι, είπα και γω εχτές το βράδυ και έβαλα τα σινιέ μου, πήρα τον καλό μου άρπαξα το τσαντί μου και βουρ στο ψητό που λένε.

Στάση ,θέατρο Βασιλάκου!

Τρομερό λάθος! Χάθηκε ο κόσμος να κάναμε στάση στη Πειραιώς 131?

Τεσπα.

Φιλουμένα πόρνη ,Ντομένικο πλούσιος παντρεμένος αλλά και γκομενιάρης που γυρίζει και στα πορτέλα!Εκεί γνωρίζει τη φιλουμένα που του καλάρεσε και πήγε και ξαναπήγε και την έκανε μόνιμη!! Της νοικιάζει σπίτι και την κρατάει για πάρτη του, ως που πεθαίνει η γυναίκα του και την έχει νόμιμη πια αλλά ποτέ γυναίκα του !Μετά από 25 χρόνια η φιλουμένα του στήνει παγίδα για να τον τυλίξει στα δίχτυα της, το παίζει άρρωστη του θανατά, φωνάζει και ένα τραγόπαπά και τον βάζει να πει ψέματα ότι πεθαίνει και πρέπει να τη παντρευτεί για να μη πάει έτσι σα το σκυλί. Ψυχοπονιάρης ο Ντομένικο δέχεται και κάνουν ένα βουβό γάμο ,έλα όμως που ξυπνάει ο βουρδούλακας και αρχίζουν οι χοροί και τα πανυγήρια? Τότε ο δον Ντομένικο βρίσκει δικηγόρο με σκοπό να τον διαλύσει το γάμο και τα καταφέρνει. Του αποκαλύπτει όμως η κυρά φιλουμένα ότι έχει τρεις γιους και μάλιστα ο ένας από αυτούς είναι δικός του, ξέρετε τότε στα πορτέλα !!!! Οπότε τι να κάνει ο κακομοίρης με τα πολλά τη ξαναπαντρεύετε αλλά ποτέ δε μαθαίνει, ούτε αυτός ούτε εμείς πιο ήταν ο γιος του! Μάλλον ο χοντρούλης θα ναι δε μπορεί.

Δε σας είπα όμως το καστ! Εδώ να δείτε γέλια

Ιωάννης Παπαζήσης ,κουνιστός λυγιστός, λολομπριτζίτα

Κατερίνα Τζάβαλου ,τουινκι και αδιάφορη

Αθηνά Τσιλύρα ,υπερβόλα

Τάσος Χαλκιάς ,νορμάλ

Λοιπόν δε σας τη προτείνω τη παράσταση διότι εκεί που ένιωθες λίγο το δράμα αυτής της γυναίκας σου ρίχνε ένα χορό και ένα πανυγήρι όπου σε ξενέρωνε ολότελα.

Μεγάλο κόπο κάνανε επίσης και για να μας βγει το γέλιο από το χειλάκι , αλλά πού? Τιποτς!!

Υ.Σ. Α! ξέχασα να σας πω ευτυχώς που η παραστασάρα ήταν τσάμπα και δεν έκλαιγα τα λεφτουδάκια μου!

Πέμπτη 11 Οκτωβρίου 2007

ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΩ ΓΝΩΣΤΗ ΚΑΦΕΤΕΡΙ


Καταγγέλλω λοιπόν πολυσύχναστο στέκι κουλτουριάρηδων ,ηθοποιών και μη ,φιλοσοφημένων και δήθεν στο κέντρο της Αθήνας.

Τις προάλλες που λέτε είχα πάει κέντρο μ’ ένα φίλο μου, που το όνομα του δε σας το λέω διότι είναι πασίγνωστος τρομάρα του, και σταματάμε σε μια καφετερί η οποία βρίσκετε σε πολύ γνωστό πεζόδρομο, τονίζω!

Παραγγέλνουμε το φρέντο μας λοιπόν, με λίγο κανελίτσα του λέω εγώ του λίγο δήθεν σερβιτόρου που παρεμπιπτόντως μας είχε πρήξει με τα νερά που μας γέμιζε όλη την ώρα σα να μου υπενθυμίζει τη κατακράτηση μου.

Πίναμε λοιπόν το καφεδάκι μας συζητώντας και απολαμβάνοντας τη μέρα και τσουπ μου έρχεται η επιθυμία για προς νερού μου, ξέρετε!(ε μετά απο τόοσο νερό)

Σηκώνομαι και γώ κατηφορίζω τα σκαλιά και μπαίνω στη πρώτη άδεια τουαλέτα. Εκεί που .... καταλαβαίνετε, γυρίζω το κεφάλι μου και τι να δω?

Μια κιλότα χρώματος μπεζ διχτυωτή παρακαλώ!! Όχι για να δείτε σε τι κόσμο ζούμε διχτυωτή! Τι τη φοράς κυρά μου άμα θες να αερίζεσαι? Και εκτός αυτού που πας μωρή χωρίς βρακί στο κ…. σου? Κυκλοφορούν μικρόβια στην ατμόσφαιρα δε το ξέρεις? Κ ύστερα μας κάνεις τη κουλτουριάρα? Κουλτουριάρα δίχως κιλότα?

Τι κατάστημα είναι λοιπόν αυτό που φιλοξενεί τέτοιον υπόκοσμο? Γιατί ξέχασα να σας πω μη με πείτε κουτσομπόλα αλλά παρατήρησα ότι ήταν και λίγο αναμαλλιασμένη να το πω, ξεσκισμένη να το πω καταλαβαίνετε, πάντως δεν ήταν υψηλής ραπτικής.

Ντροπή τους λοιπόν ,ποιος ξέρει τι μεσολάβησε εκεί πριν μου ρθει η όρεξη για προς νερού μου ξέρετε. Γι’ αυτό λοιπόν όξω οι κουλτουριάρες κιλότες από τις καφετερί.